Dag 11, Guilin

Vanmorgen werden we om 8.00 uur wakker. Toen we de gordijnen open deden, was het mistig buiten. Van het meer en de achterliggende bergen was niets te zien. Ook regende het flink. Hopelijk klaart het snel op, zodat we vandaag nog wel naar de bergen kunnen lopen. Dit moet heel mooi zijn, volgens gids Nicky, die ons gisteren van het station naar het hotel begeleid heeft.

Om 9.00 uur zijn we eerst gaan ontbijten. Het ontbijt was in een grote zaal en er zat verder helemaal niemand. Vreemd, het leek toch erg druk in het hotel, want er was een bruiloftsfeest in het hotel en zowel het bruidspaar als alle gasten zijn in het hotel blijven overnachten. Er kwamen uiteindelijk nog 3 westerlingen ontbijten.
Nu weten we dat de Chinese mensen in een andere zaal ontbijten. Ok, dat zal dan wel.

Ons ontbijt was een Westers ontbijt en een heel klein beetje Chinees.
Bij het fruit, lag een fruitsoort, die alleen Matthijs kende van een logeerpartij bij een oud klasgenoot. Het was drakenfruit; een fruitsoort, iets groter dan een kiwi met wit vruchtvlees met een heleboel kleine zwarte pitjes. Het smaakte fris en licht zoet. Weer wat nieuws gegeten!

Na het ontbijt zijn we terug gegaan naar onze hotelkamers. Het regende nog steeds buiten en het leek er niet op dat het snel zou opklaren. De mist werd wel iets minder.

Matthijs en Jasmijn hadden zin om eens een dag helemaal niets te hoeven doen en wilden graag relaxen in de hotelkamer.
Wij, Patrick en Coriene, hebben wat rondgekeken in het hotel. Het zwembad is gesloten, misschien nog te vroeg in het seizoen, hoewel de buitentemperatuur overdag toch tussen de 25 en 30 graden Celsius ligt.
We zijn nog wel een bordje tegengekomen die de richting wijst waar de ‘swimingpool’ is ipv de ‘swimmingpool’. Het blijft moeilijk, dat engels voor de Chinezen.

Om een uur of 13.30 uur, de mist was intussen opgetrokken maar het regende nog wel steeds, hebben wij toch geprobeerd om de berg te bereiken. Matthijs en Jasmijn wilden niet mee en bleven in het hotel. Zij wilden de rest van onze groep, die vanuit Ping an moesten komen, opwachten in het hotel. Ze zouden rond 12.30 uur arriveren, maar waren er om 13.30 uur nog steeds niet.
We waren nog maar net weg, toen we de conclusie trokken dat het toch wel een beetje fris was en we wilden ons niet helemaal nat laten regenen. Toch maar weer terug naar het hotel om wat warmers aan te trekken en eerst maar eens ergens paraplu’s proberen te vinden.
Dat was vrij simpel; de winkel in het hotel verkocht gewoon paraplu’s, dus gewapend met allebei een paraplu, zijn we opnieuw op weg gegaan richting de berg. Volgens de gids zou het ongeveer 2 km zijn.

Hoe ver het lopen was, weet ik niet,maar het was zeker veel meer dan 2 km.
Toen we aardig in de buurt kwamen van de berg, kwamen we op een plein waar tickets verkocht werden om het ‘Seven Star Park’ in te gaan. Ok, dus ‘onze’ berg is waarschijnlijk alleen te bereiken via dit park, waar je dus toegang voor moet betalen (70 yuan pp, ongeveer 10 euro). Het park was een enorm groot park met veel groen, bergen, rotsen en water. Ook was er een dierentuin, een klimberg en een grot. Teveel om in 1 middag allemaal te zien en we wilden ook niet te lang wegblijven, want de kinderen zijn immers nog in het hotel.
We besloten om alleen de grot te bekijken. Hier hadden we foto’s van gezien en leek ons mooi om daar naar toe te gaan. Bij de grot aangekomen, moest er opnieuw entree betaald worden, speciaal voor de grot (55 yuan pp (bijna 8 euro). Elk half uur start er een nieuwe rondleiding door de grot en we moesten even wachten op de volgende rondleiding.

Onder begeleiding van een Chinees sprekende gids zijn we met een groep de grot ingegaan. Natuurlijk verstonden we geen woord van wat er gezegd werd, maar de gids scheen steeds met een zaklamp op datgene waarover ze vertelde. En als alle ogen gericht zijn op een bepaalde stalagmiet of stalagtiet en deze ook nog eens verlicht wordt door een bontgekleurde lamp, dan zal de gids het daar wel over hebben. Dan richten we gewoon onze ogen ook die kant op.
De grot is heel groot en heel hoog. Ook hier hebben de Chinezen er een echte commerciële trekpleister van gemaakt. Alle stalagmieten en –tieten (sorry) werden bontgekleurd verlicht door rode, gele, blauwe en groene lampen. De gids drukt op een knopje en er werd weer iets verlicht. Halverwege kwamen we opeens een souvenirwinkel tegen. Dit zal dan wel het einde van de rondleiding zijn, dachten we, maar nee hoor, daarna ging het gewoon weer verder. Op twee plekken stond iemand, waar je tegen betaling uiteraard, op een bepaalde rots mocht zitten en een foto mocht maken. Een van die plekken was heel erg mooi: een echte waterval middenin de grot! Omdat ik nog van een afstandje een foto wilde maken en netjes wachtte totdat er een keer niemand voor zou staan, was ik ongeveer de laatste die weer aansloot bij de groep. De groep was inmiddels al een stukje verder gelopen. Ik zag nog net hoe de meneer van de foto’s bij de waterval het licht uitklikte en dat daarbij ook de waterval stopte met stromen….Hoezo nep!? Hoezo commercieel!?

Na een uur stonden we weer buiten de grot. Ondanks de bontgekleurde lampen en de nepwaterval, hebben we toch heel mooie foto’s kunnen maken en filmopnames. Vooral op de filmopnames is heel goed te zien hoe groot en hoog het in de grot is. Op de foto’s komt dat minder goed uit.

Na de rondleiding in de grot, wilden we weer terug naar het hotel, anders zouden de kinderen zo lang alleen zijn. Op weg naar de uitgang dus. We hadden onthouden waar we naar binnen zijn gegaan en dat we toen gelijk een brug overliepen versierd met lampionnen. We moesten dus op zoek naar die uitgang. Het park heeft namelijk meerdere in- en uitgangen. Toen we dachten de juiste uitgang gevonden te hebben, had de brug geen lampionnen meer maar bloemen! Op het plattegrond stond dat dit de flowerbridge is. Verkeerde brug dus… We moesten helemaal aan de andere kant van het park zijn en ja hoor, daar was de brug met de lampionnen. Ook deze brug werd ‘flowerbridge’ genoemd. Ja, ja, lekker duidelijk!

Onderweg van de ene kant van het park naar de andere kant, kwamen we nog loslopende apen tegen.

Eenmaal terug in het hotel, lag er een briefje van Matthijs en Jasmijn in de hotelkamer, dat ze samen met de anderen van de groep naar de Starbucks zijn om koffie te drinken. Even geappt en ze stonden al weer op het punt om terug te komen naar het hotel.

In de lobby hebben we de kinderen en de andere families opgewacht. Het was druk in de lobby. Er werd een fotoshoot gemaakt van maar liefst 3 bruidsparen! Hier in China is het meivakantie en dat is het moment om in het huwelijk te treden, zodat de hele familie in de gelegenheid is om op de bruiloft te komen. Ook wij mochten even een paar foto’s maken.

Het diner, dat gereserveerd was door de gids, hebben we ’s avonds met onze reisgroep genoten in het hotel, tussen de bruiloftsgasten in. Best wel apart.

Omdat de meisjes elkaar al een paar dagen niet meer gezien hadden, vonden de dames het tijd om ’s avonds nog even te gaan shoppen met de moeders. De vaders hebben zich teruggetrokken in het cafe om een pilsje te drinken. Rond 24.00 uur lagen we in bed, een beetje laat, want morgen om 6.00 uur gaat de wekker weer. Om 8.00 uur worden we namelijk weer opgehaald voor de 4 uur durende bootreis van Guilin naar Yangshuo. Onze koffers kunnen niet mee op de boot en daarvoor is een taxibusje besteld die de koffers naar het hotel in Yangshuo gaat brengen. Tot gauw!