Dag 16, zaterdag 6 mei: Bezoek aan Leshan Boeddha

Vanmorgen zijn we om 7.00 uur opgestaan.
Om 8.00 uur zaten we aan het ontbijt. Het ontbijt in dit hotel is het meest uitgebreide ontbijt van alle hotels waar we hebben overnacht. Wat een keuze uit allerlei Chinese, Westerse en Japanse gerechten! Ik (Coriene) voel mij weer een stuk beter, maar laat ik nog even rustig aan doen met het ontbijt. Eerst maar eens 2 kleine bolletjes met ham en een kopje thee en dan neem ik voor vanmorgen voor onderweg naar de Boeddha nog wel 2 bolletjes met kaas mee. Even kijken of mijn maag dat alweer aankan. Nou, dat was geen probleem. Gelukkig.

De Boeddha in Leshan, provincie Sichuan, is 160 km rijden van Chengdu en na een korte tussenstop, waren we om 12.00 uur in Leshan om eerst te lunchen in een Chinees restaurant. Dat had de gids geregeld. De gerechten smaakten heerlijk, op een na en laat dat nou net een van de specialiteiten van Leshan zijn…Tofu in een glibberig drapje. We hebben het uiteraard wel geproefd, maar het smaakte naar niets en het glibberige was ook niet echt onze smaak.
De vis in het restaurant was wel vers, want de klanten die vis bestelden, zochten zelf hun levende vis uit en deze werd onder toeziend oog van de klant gevangen, op de grond gelegd en kreeg een of meer klappen op de kop met een houten hamer… Laten onze meisjes dat nou weer net gezien hebben.. Dat vonden ze echt geen prettig gezicht! ‘Dierenbeul!’

Na de lunch konden we kiezen uit 2 programma’s. Het eerst was een boottocht langs de Boeddha. Het voordeel is dat je de hele Boeddha op 1 foto kon krijgen en het nadeel was dat je er voorbij ging met de boot, zonder te stoppen en je de Boeddha dus maar even te zien kreeg van een afstandje.
Het tweede programma was, dat de bus ons naar de ingang zou brengen, we 343 treden met de trap omhoog konden lopen naar het hoofd van de Boeddha. Dan zie je hem van dichtbij, maar kun je hem niet in zijn geheel op de foto zetten. Wel kun je dan ook het klooster en de monniken bekijken. We kozen voor het laatste.

Onderweg naar boven kwamen we nog andere Boeddha’s tegen en ook een grote klauw en kop uit de rotsen met een watervalletje. De gids was aan het vertellen over de klauw, maar ik kwam net te laat aan om te horen wat ze te vertellen had. Ik heb maar snel een foto gemaakt en later aan Patrick gevraagd wat de gids te vertellen had over deze kop en klauw. ’Nou’, zei Patrick, ‘ze vertelt net dat ze altijd tegen haar vrienden zegt dat ze niet wil dat zij daar een foto van maken, want aangezien deze klauw maar 4 vingers heeft, brengt het ongeluk’. Oeps, echt? Dus geen foto maken? Ok, dan verwijder ik de foto maar weer van het toestel. Natuurlijk geloof ik daar niet in, maar…je hoeft het lot ook niet uit te dagen vind ik..

Eenmaal boven, was de mogelijkheid om aan te sluiten in een lange rij van mensen, die allemaal van boven weer wilden afdalen naar de voeten van de Boeddha. De gids zei dat gezien de lengte van de rij, de wachttijd tot de voeten ongeveer 2 uur zou zijn. Nou, dan maken we toch alleen wat foto’s vanaf de bovenkant? De voeten geloven we dan wel even.
Aan de voet van Lingyun heuvel, ligt een indrukwekkend Boeddhabeeld van 71 meter hoog uitgehakt uit de bergwand. Het hoofd is bijna 15 meter hoog en het heeft oorlellen van 7 meter. Deze gigant staat op de lijst van UNESCO.
De plek is spectaculair omdat de 3 rivieren, de Dadu, de Qingyi en de Min, bij Leshan samenkomen. De Boeddha werd tijdens de Tang dynasty tussen 713 en 803 uitgehakt, het is Maitreya, de Boeddha van de toekomst en niet van de historische Boeddha, Sakyamuni.

De Chinese monnik Hai Tong, is de grondlegger van de Boeddha. De omgeving van de Boeddha had in het verleden veel last van overstromingen door de rivieren. De inwoners verloren huis en haard en de monnik wilde goed doen en de mensen helpen. Hij bedacht dat als hij stenen in de rivier zou plaatsen, het water minder wild zou worden en de overstromingen doen voorkomen. De stenen kwamen van het gesteente waaruit de Boeddha ontstond. De monnik zelf heeft het eindresultaat nooit gezien, aangezien het 90 jaren duurde, voordat de Boeddha klaar was.

In de tempel stonden nog veel meer Boeddha’s van het verleden, het heden en de toekomst. In de tempel zelf mocht niet gefotografeerd worden, maar van buitenaf mocht er wel gefotografeerd en gefilmd worden. De ingang van de tempel bestaat uit een rij deuren naast elkaar. Bezoekers mogen alleen naar binnen en buiten door de buitenste deuren. De middelste deuren zijn alleen bedoeld voor de monniken. De monniken waren aan het zingen.

Bezoekers konden wierookstokjes aansteken en bij 3 buigingen naar de Boeddha een wens doen. Ook staken sommige mensen een kaars aan.

Het is best mooi om eens zo’n Boeddhistische tempel en klooster te zien, maar we merkten dat wij er eigenlijk te weinig van afwisten om het te begrijpen.
Er waren zoveel verschillende Boeddha’s, waarvan een aantal echt een angstaanjagend uiterlijk hebben.
De leukste is toch wel, die vrolijke Boeddha met die dikke buik. Daar zie je wel vaker beeldjes van. Ook dit is een Boeddha van de toekomst, een Maytreya. De vrolijke dikkerd, is eigenlijk de opvolger van de Boeddha van Leshan, die eeuwen eerder gemaakt is.

Aan het einde van de middag waren we weer terug in het hotel.
De groep wilde om 19.00 uur wat gaan eten in het hotel en daarna naar de Starbucks. Wij zijn met ons viertjes op eigen gelegenheid de stad in geweest en hebben daar wat gegeten.

Morgen alweer de laatste dag in Chengdu. We gaan naar de pandaberen! Dat is vast leuk! Morgenmiddag zijn we vrij en morgenavond gaan we nog naar een show.
Het verslag daarvan zal later volgen, want daar komen we morgen denk ik niet aan toe. Maandag inpakken en…..op naar Nederland! Ook weer fijn!